Nowe badanie naukowe przeprowadzone w kontekście niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzutową (HFrEF) dostarcza istotnych informacji na temat wpływu kombinacji leków walsartanu i sakubitrylu na funkcje naczyniowe. Badanie to, oparte na rygorystycznym projekcie podwójnie ślepej próby kontrolowanej, miało na celu ocenę efektów działania tych leków na funkcję śródbłonka, mikrokrążenie siatkówki oraz sztywność tętniczą. Wyniki dostarczają cennych informacji, które mogą wpłynąć na przyszłe podejście do leczenia HFrEF.
Charakterystyka badania i jego uczestników
Badanie zostało przeprowadzone w pojedynczym ośrodku z udziałem 79 pacjentów z rozpoznaniem przewlekłej niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzutową, w wieku średnio 59 lat. Wszyscy uczestnicy znajdowali się w klasie II-IV wg NYHA i byli poddani standardowej terapii zgodnie z wytycznymi. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej walsartan z sakubitrylem lub samego walsartanu przez okres trzech miesięcy.
Metodologia badania
Badanie było prowadzone zgodnie z wytycznymi ICH-GCP oraz Deklaracją Helsińską. Pacjenci byli randomizowani w stosunku 1:1 do otrzymywania jednego z dwóch schematów leczenia. Wszyscy uczestnicy oraz personel badawczy pozostawali nieświadomi przydziału do grupy badawczej aż do zakończenia badania. Głównym punktem końcowym była ocena rozszerzenia naczyń indukowanego przepływem (FMD), a punkty końcowe drugorzędowe obejmowały analizę naczyń siatkówki oraz sztywność tętnic.
Wyniki badania
Ocena funkcji śródbłonka
Główny punkt końcowy badania, czyli FMD, nie wykazał istotnych różnic pomiędzy grupą otrzymującą walsartan z sakubitrylem a grupą przyjmującą sam walsartan. Wynik ten sugeruje, że korzyści płynące z terapii sakubitrylem i walsartanem mogą nie być związane z poprawą funkcji śródbłonka.
Funkcja mikrokrążenia siatkówki
Analiza drugorzędowych punktów końcowych również nie wykazała znaczących różnic w funkcji mikrokrążenia siatkówki. Co ciekawe, rozszerzenie naczyń siatkówki po zastosowaniu bodźca świetlnego było niższe w grupie leczonej sakubitrylem i walsartanem w porównaniu z samym walsartanem, co może wskazywać na subtelne różnice w mikrokrążeniu.
Sztywność tętnicza i ciśnienie krwi
Nie stwierdzono istotnych różnic w sztywności tętniczej pomiędzy obiema grupami badawczymi. Natomiast ciśnienie skurczowe i rozkurczowe było znacząco niższe w grupie otrzymującej kombinację leków, co może wskazywać na lepszą kontrolę ciśnienia krwi przy zastosowaniu sakubitrylu z walsartanem.
Dyskusja nad wynikami badania
Pomimo braku znaczącej poprawy w zakresie funkcji śródbłonka, wyniki badania dostarczają istotnych informacji na temat mechanizmów działania sakubitrylu z walsartanem. Obserwowane efekty na ciśnienie krwi mogą mieć istotne znaczenie kliniczne, szczególnie w kontekście ogólnej kontroli objawów HFrEF. Dalsze badania są konieczne, aby zrozumieć pełny zakres działania tych leków, szczególnie w odniesieniu do mikrokrążenia i funkcji serca.
Ograniczenia badania
Ograniczenia badania obejmują stosunkowo niewielką próbę badawczą oraz krótki okres obserwacji, co mogło wpłynąć na wykrycie subtelnych różnic w badanych parametrach. Ponadto, brak różnic w poziomach NT-proBNP może wskazywać na potrzebę dalszych badań nad mechanizmami działania sakubitrylu z walsartanem.
Wnioski końcowe
Podsumowując, badanie to wskazuje, że kombinacja sakubitrylu i walsartanu nie prowadzi do znaczącej poprawy funkcji śródbłonka, mikrokrążenia siatkówki ani sztywności tętniczej w porównaniu z samym walsartanem u pacjentów z HFrEF. Obserwowane efekty na ciśnienie krwi mogą jednak stanowić podstawę do dalszych badań nad zastosowaniem tych leków w praktyce klinicznej.
Bibliografia
Nägele Matthias P., Haider Thomas, Kreysing Leonie, Barthelmes Jens, Nebunu Delia, Rossi Valentina A., Hebeisen Monika, Sudano Isabella, Ruschitzka Frank and Flammer Andreas J.. Vascular Endothelial Effects of Sacubitril/Valsartan in Heart Failure With Reduced Ejection Fraction. JACC: Advances 2024, 3(12), 3599-3726. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jacadv.2024.101392.
